Je zal er maar wonen: in een oude Philipsfabriek aan de Diamanthof

Aan de Geenhovensedreef in Valkenswaard is een fraai woonparkje ontstaan: Diamanthof. Het wordt gedomineerd door een groot pand met halfrond dak. Vroeger was dit een Philipsfabriek. Nu zijn er woningen in gerealiseerd. “Het zag er niet uit toen we het kochten”, vertelt een van de bewoners.

Klik op bovenstaande afbeelding voor een fotoserie

De fabriekshal wordt gekenmerkt door het vele glas aan de voorzijde. Ook het aflopende dak is markant. Philips liet dit bouwen in 1948, een product van architect Louis Kalff, ook bekend van het Evoluon in Eindhoven.
Het pand werd een diamantboorderij. In de diamant wordt een klein gaatje geboord. Deze wordt dan in een steen geplaatst om er vervolgens de dunne gloeidraad van een lamp doorheen te trekken. Om goed te kunnen werken in de diamantboorderij, was er natuurlijk veel licht nodig. Vandaar dat aan de oostzijde zo veel ramen zijn geplaatst. Tijdens de oorlog sprak men niet over diamantboorderij, maar over de Treksteenfabriek, om de werkelijke werkzaamheden te verhullen.

Eén van de stellen is bereid een blik te gunnen in hun loftwoning, die vier jaar geleden klaar was, maar ze blijven liever onherkenbaar. “Je kon kiezen tussen helemaal kaal opleveren of volledig ingericht als nieuwbouw. Wij kozen voor de eerste variant, aangezien mijn man heel handig is”, vertelt de trotse bewoonster. “Een familielid van ons, die architect is, hebben we in de arm genomen en uiteindelijk is het geworden wat het nu is.”

‘We grepen onze kans’

Natuurlijk valt als eerste de grote voorpui op, die veel licht binnen laat. “De kozijnen zijn uiteraard al oud en beginnen de eerste slijtages te vertonen. Maar dat weet je van tevoren”, zegt de bewoner, die terugkijkt en zegt: “Het zag er niet uit toen we het kochten. Er stonden alleen twee zijwanden en de verdiepingsvloer.” Hij was degene die altijd al iets wilde gaan verbouwen. De bewoonster: ”We waren beiden net afgestudeerd, gehuwd, en oriënteerden ons op een woning. Het was het vaak net niet. Nu grepen we onze kans.”

Aan de achterzijde van de woning zaten soortgelijke kozijnen als voor, maar dan veel lager. “Die zijn vervangen door grotere ramen. In één woning zijn ze blijven zitten”, weet de man, terwijl hij naar buiten wijst, staande in het livinggedeelte met de hoge loft. “Plek zat voor een grote royale lamp”, lacht hij. Door de witte muren toont de ruimte extra driedimensionaal. De zwevende trap naar boven was lange tijd helemaal open. “We hebben nu toch besloten om een glazen wand aan te brengen, voor de veiligheid”, zegt de gastheer.

Tekst gaat verder onder de foto

Je krijgt een apart gevoel als je de transparante trap op gaat. Op de overloop staat een eenvoudige tafel met computers, waaruit de bewoonster snel wat foto’s tovert van de oude diamantboorderij. Een opbergkamer en twee slaapkamers, waarvan één prominent de naam Livia laat zien, van hun baby. Van hieruit heb je een prachtig zicht naar beneden. Maar ook het Woonpark Treksteen is in zijn volle glorie te zien, bestaande uit de fabriek met tien loftwoningen, twee bungalows, drie vrijstaande woningen en twaalf eenkappers.

Eenmaal weer beneden laat een kijkje in de tuin zien dat architecturaal het idee van binnen is voortgezet. Strak, dezelfde tegels als binnen, veel wit en geen tierlantijnen. “Hier, aan de achterkant van de tuinen, hebben we een gemeenschappelijk paadje”, vertelt de bewoner.

Tekst gaat verder onder de foto

“We bewaren niks”, glimlacht de vrouw, “zelfs de kerstboom ligt ergens anders opgeslagen.” Alleen een klein speelgoedbeestje op de grond bij de kamerdeur breekt de blik op het interieur. “We zijn trots op wat we gerealiseerd hebben. Daarbij hebben we fijne buren, we kennen elkaar vanwege de verbouwing, al weet mijn man niet zeker of hij hier eeuwig zal blijven wonen”, zegt ze.

“Kijk, we hebben allemaal dezelfde boom in de voortuin. Het enige nadeel: we hebben geen garage en geen zolder. Daar tegenover staat dat het parkje wel van ons is. Daar zorgen we zelf voor en betalen we ook voor. Leuk hè?”, vertelt het stel glunderend. En inderdaad, als je De Treksteen verlaat, staat er een bordje ‘Eigen Weg’.

Het laatste nieuws uit gemeente Valkenswaard ontvangen? Meld je aan voor de NIEUWSBRIEF