Vrolijke muziek klinkt uit speakers en een heer met koffiewagentje trakteert de uitbaters op koffie en thee. Met ’n krijtje zet hij aan de binnenkant van een klepje ’n streepje. Zijn boekhouding. Vooral oudere mensen schuifelen tussen de kramen door, op zoek naar iets van hun gading. Of misschien alleen als tijdverdrijf? Welkom op de Valkenswaardse Weekmarkt.
Er is in elk geval geen haast te bekennen. Niemand probeert voor te dringen, zelfs niet bij de stand met de draaiende kippen. ‘De kip kan met zak en al in de oven’ is te lezen op een zwart bord. In de rij van groenten en fruit roept een handelaar met krasse stem dat de tomaten deze week extra goedkoop zijn. Gek, want er is niemand in de buurt.
Als je op de kramen let, valt het op dat ze bijna allemaal voorzien zijn van een doek aan de voorzijde. Soms met tekst, soms zonder. Bij de kaartenkraam piept een nieuwsgierig klein hondje onder het doek door. De poedel is duidelijk gewend aan weekmarkten. Zijn baasje heeft hem voor de zekerheid toch maar aan de lijn gelegd. De tabakshandelaar ernaast heeft zijn praatje klaar: “U bent toch niet van de belastingdienst, hè?” zegt hij tegen een heer in pak.
Jarig
Van kraam naar kraam hangen vlaggetjes met ‘60’. “Onze marktmanager Stef van Goor is jarig vandaag”, zegt bestuurslid en vishandelaar Jan Zwarthoed. “Hij zorgt er voor dat er bijvoorbeeld speciale acties zijn op de weekmarkt, dat alles met de kramen goed geregeld is en hij heeft contact met de gemeente. Zo zit hij vandaag aan tafel voor overleg over de komende ijsbaan. Hij doet alles op de markt wat wij als bestuur niet kunnen doen. Wij moeten ondernemen, hij voert uit.”
Even later kun je de jarige job tegen het lijf lopen: getooid met bolhoedje en stickers met ‘60’. “Het was vanochtend voor mij een volkomen verassing, al die vlaggetjes en die foto’s bij de kramen. Zelfs dit bolhoedje kreeg ik als presentje. Hartstikke leuk!” Achter zijn rug fietst Zwarte Piet, met zijn vervoermiddel volgeladen met cadeaus, en achterop de vlag van zijn baas.
Stroopwafels
Een oude heer met rugzak zit op een bankje onder een paraplu en kijkt naar de mensen die kibbeling kopen en die ter plekke aan een hangtafel verorberen. De bloemenman maakt grapjes tegen enkele dames als ze discussiëren of makreel nou Hollands is of niet. Het ruikt er heerlijk, net als bij de man die op verzoek warme stroopwafels bereidt. Je kunt de verleiding bijna niet weerstaan.
Volgens een dame in donkere bodywarmer ben je bij haar aan het juiste adres voor de zeldzame paranoten. Ze kosten wel 20 euro per kilo. Grote stukken kaas van de kaasboer liggen open en bloot in het novemberweer en terug aan het begin van de markt staat een kraam waaraan het bord hangt met de tekst: ‘Rits kapot? Loopt uw rits open? Of uw wagentje kwijt? Wij kunnen die voor u repareren’. Een aanprijzing die je twee keer moet lezen.
Melodietjes
Tegenover de kerk zat onlangs nog een marktkoopman eenzaam op zijn stoeltje onder een luifel. Hij prees pannen aan met leisteen en tevens strijkplankovertrekken met elastiek, die op elke plank passen. Op dezelfde plek hebben nu de leidekker en de bliksembeveiliger er hun auto’s geparkeerd, en zijn bezig ‘de Nicolaas’ droog en veilig te houden. Het carillon van de Nicolaaskerk laat enkele vijf-december-melodietjes horen, die samen met de schaarse regendruppels alleen maar goeds van boven laten komen. Enkele dames zijn op zoek naar patatten en porei. Ze komen duidelijk van de andere kant van de Nederlandse grens; uit Achel.
Geen wonder, want het is goed toeven hier in dit dorp, dat in de hele regio bekendstaat om zijn gezellige weekmarkt.
Het laatste nieuws uit gemeente Valkenswaard ontvangen? Meld je aan voor de NIEUWSBRIEF