Wielrenners arriveren vanuit Diekirch in prachtig fietsweer op de Markt

In 1979 vertrok de eerste wielertocht van Diekirch in Luxemburg naar Valkenswaard. Zaterdag arriveerden voor de zoveelste keer de fietsers, na 260 kilometer, weer op de Markt. Prachtig fietsweer, de wind in de rug, dus ideale omstandigheden om op deze zonnige dag de finish te bereiken.

Klik op bovenstaande afbeelding voor een fotoserie

Het is half drie. De Markt is niet overladen met bezoekers. Er staan veel hekken om de sportmannen en –vrouwen in goede banen te leiden tot aan de welverdiende medaille. Maar eerst moeten ze nog een heuveltje nemen bij de brandweergarage aan de Maastrichterweg. Valkenswaard Nieuws postte drie kwartier bij de pompiers om getuige te zijn van wat dáár gebeurt.

Alle brandweervoertuigen staan buiten, één ervan met blauw zwaailicht. Blaaskapel ‘de Pompiers’,  bestaande uit brandweermannen, zit keurig in twee rijen onder een witte tent. Hun instrumenten fonkelen in de felle zon en hier en daar staat een flesje bier onder een stoel. Want het is warm, heel warm op deze dag van de ‘aankomst van Diekirch’. Vlak vóór de blaaskapel is met pallets een heuveltje gemaakt met daar overheen een kunstgrasmat. Aan weerszijden daarvan twee metalen stellages die bovenin een brandweerman dragen op een fiets. Enkele wapperende doekjes moeten vlammen voorstellen en af en toe wordt er rook geproduceerd, alsof de fietsende brandweerman in de fik staat.

“Het is de bedoeling dat de wielrenners over dit heuveltje fietsen. Dat was vorig jaar voor het eerst, dus doen we dat dit jaar weer. Hartstikke leuk”, zegt één van de muzikanten. Een prachtig eerbetoon, enkele honderden meters voor de finish op de Markt. Soms wil een eenzame fietser aandacht trekken en neemt het bultje. Applaus van de brandweerlui. Zelfs een motorrijder in oranje hesje neemt de hobbel, tot plezier van de manschappen. Dan roept een dame in het blauw: “Daar komt een hele groep aan. Blazen!” Na enkele ogenblikken zet het muziekkorps een vrolijke melodie in. En inderdaad, de eerste deelnemers aan de toertocht komen in het zicht. Rook komt van de fietsende pompier bovenop de stelling. Vreemd genoeg maken de fietsers geen gebruik van het brandweerbultje, maar koersen recht op de Markt af. De muziek speelt onverstoord verder.

Lieftallige dames

Even later neemt een dame met een gewone fiets het hobbeltje. Het lijkt de partner van één van de brandweermannen. Ze krijgt flink applaus. Weer passeren enkele fietsers zonder op de uitnodiging van de brandweer in te gaan. Dan maar eens gaan kijken om de Markt, want daar is óók zo’n houten bultje gemaakt. Daar staat de speaker, en bovendien enkele lieftallige dames die de wielrijders verwelkomen na deze zware tocht. Nog steeds weinig publiek: meer hekken dan toeschouwers.

Een groepje van vijf renners komt binnen en hoort bij de eerste binnenkomers. Eliën Verpoort is blij dat hij de eindstreep heeft gehaald in een kopgroep. “Ik had het eerlijk gezegd wel verwacht”, zegt hij, terwijl het speeksel in zijn mondhoeken staat. “We hebben best hard gereden, ik denk zo’n 36 kilometer per uur gemiddeld.” Op de vraag of hij genoten heeft van het het landschap en de omgeving van de route, zegt hij: “Ik heb geen tijd gehad om het parcours te bekijken.” en hij kijkt al naar de dame die klaar staat om hem de welverdiende groene medaille om te hangen. Er staat wat oneerbiedig een volle doos met medailles klaar voor al die mannen en vrouwen die deze fleurige ‘’t Wim Kemps Bultje’ nog zullen moeten passeren.

Rugzakken en slaapzakken

Met een rood-wit-blauwmicrofoon laat de speaker de mannen op het bultje vertellen over hun ervaringen van deze bijzondere dag. Sommigen hebben heel solistisch de tour gemaakt, anderen werden met hun groep gesoigneerd door een ploeg van verzorgers. Bij het gemeentehuis staan een aanhangwagen, vol met rugzakken en slaapzakken. De speaker wacht rustig op de volgende binnenkomers, terwijl de kastelein goede zaken doen. Het moet gezegd: deze tocht is fantastisch georganiseerd. De website verdient alle lof en mede dankzij de weersomstandigheden hebben veel sportievelingen een onvergetelijke dag gehad.

Like onze FACEBOOKPAGINA of schrijf je in voor de NIEUWSBRIEF en mis niets